از هر چیز می‌توان گذشت، از تبعیض در دادرسی نه.
از هر چیز می‌توان گذشت، از تفرعن و گردنکشی در برابر قانون نه!
در کتاب‌های درسی پس از انقلاب وقتی می‌خواندم مستشاران آمریکایی مستقر در ایران، چنانچه جرمی مرتکب می‌شدند، کسی حق نداشت آنها را محاکمه کند، باید به کشور خودشان فرستاده می‌شدند تا مطابق قوانین خودشان محاکمه شوند، خون درون صورتم می‌دوید، ما چه حقیر بوده‌ایم.
البته که هیچ مستشاری به دختری تجاوز نکرد، هیچ‌مستشاری خانه‌ای اجاره نکرد که تخلیه‌اش نکند، هیچ مستشاری بر اموال دولتی، اموال مردم دست نگذاشت، اما نفس وجود گروهی فراقانونی و فراقضایی در کشورم مرا رنج می‌داد، مرا تحقیر و دیوانه می‌کرد!
خدا خواست تا زنده بمانم و با شرمندگی تمام، دوباره کاپیتولاسیون را در کشورم ببینم، اما این‌بار بوسیله عده‌ای ریشو، عده‌ای که ادعای اسلام و خدا را دارند، عده‌ای بی‌سواد و متعصب!
قبل از کاپیتولاسبون واضح جدید دیده بودم؛
یک نفر محاکمه نشد که چرا مردم را به رگبار بسته.
یک نفر محاکمه نشد که چرا مجوز شلیک به هواپیمای مسافری را داده.
یک نفر محاکمه نشد‌که چرا وسط خیابان به دختران ما دست درازی کرد.
و امروز به‌طور رسمی؛
هیئتی منصوب شد فراقانونی، فراقضایی، که مخالفت با مصوبات آنها جرم تلقی خواهد شد!!
آنها اختیار دارند اموال ملی را به هر کس و با هر قیمتی بفروشند.
اگر از آنها شکایت هم بشود شاکی دستگیر خواهد شد!
اگر این هیئت فردا جزیره‌ای ایرانی را هم، با عنوان اموال دولتی به بیگانه فروخت تا بودجه ناکارمدی‌هایشان تامین شود، هیچکس حق ندارد اعتراض کند!
کسی نگوید آنها انسان‌های خوبی هستند، ما همیشه از انسان‌های ظاهراً خوب بزرگترین ضربه‌ها را خورده‌ایم.
اگر این کاپیتولاسیون نیست پس چیست!؟
اگر مستاجر من یک روحانی بود و خانه مرا تخلیه نکرد من مجبورم به دادگاه ویژه روحانیت شکایت کنم!
اگر این کاپیتولاسیون نیست پس چیست؟
افرادی لباس شخصی مرا در خیابان به باد کتک می‌گیرند، همسر مرا مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، من برای شکایت باید به دادگاه نظامی شکایت کنم!
این اگر کاپیتولاسیون نیست پس چیست؟
و حالا سران سه قوه با تایید رهبری نظام هیئتی را تعیین کرده‌اند که تصمیمات آنها مقید به هیچ قانونی نیست، از هرگونه تعقیب قضایی معافند و مخافت با مصوبات آنها مجازات دارد!!
این اگر کاپیتولاسیون نیست پس چیست!؟
اگر این تحقیر قانون نیست پس چیست؟
اگر این تحقیر مردم نیست پس چیست!؟
راه کاپیتولاسیون باید بسته شود!
و گر نه کشور به غارت خواهد رفت.
ما نمی‌توانیم تنها نگاه کنیم و تاسف بخوریم...
نه!
کاپیتولاسیون نه!!
تبعیض نه! بی‌قانونی نه! تحقیر نه!
ایستادگی برابر ظلم یک انتخاب نیست، یک وظیفه است...
کاش می‌فهمیدم سکوت برخی معنی‌اش چیست!؟
شک ندارم مسئولان و طرفداران نظام هم فهمیده‌اند چه دست گلی به آب داده‌اند.
و به سکوت ما می‌خندند!
به این همه ظلم پذیری
و حقارت ما...
댓글